Tom ten Kate (27) is melkveehouder in Koekange. Samen met zijn ouders en broer runt hij een melkveebedrijf met 180 melkkoeien en 125 hectare land. Het boerenleven is voor Tom altijd vanzelfsprekend geweest, maar aan de keukentafel in de boerderij deelt hij een bijzonder en persoonlijk verhaal. Aan deze tafel eet Tom niet met een vrouw, zoals wellicht wordt verwacht, maar met zijn vriend Sander (25).
Tom is een nuchtere boerenjongen van weinig woorden. Maar ondanks zijn gereserveerdheid besloot hij zijn verhaal te delen met TABOER. “In mijn hoofd leek het altijd een veel groter verhaal dan hoe ik het nu in de werkelijkheid ervaar,” vertelt hij. “Als ik hiermee maar een paar jongeren kan helpen en het bespreekbaar maak, dan is het de moeite waard.”
De coronatijd als keerpunt
“Het begon allemaal in de coronatijd,’’ begint Tom zijn verhaal. “Voor iedereen was dat een lastige periode. Mijn ouders vertrokken van de boerderij om elders te gaan wonen, en mijn broer verhuisde naar het dorp. Dus bleef ik hier alleen achter.”
Tijdens die periode besefte Tom dat hij als hij iets op het gebied van een liefdesrelatie wilde, het nu het moment daar was. “Voor die tijd was een relatie voor mij geen prioriteit.”
Tom wist al langer dat hij niet op vrouwen, maar juist op mannen viel. ‘’Ik dacht vroeger altijd aan het traditionele plaatje van huisje, boompje, beestje,’’ geeft hij toe. “In eerste instantie hield ik mezelf voor dat het een fase was waar ik doorheen moest, maar dat gevoel bleef. Ik vroeg me af: waarom overkomt mij dit? Wat zullen mensen wel niet denken?” Hij worstelde met gevoelens van schaamte en sprak er met niemand over.
“In mijn hoofd leek het altijd veel groter, dan hoe ik het nu in werkelijkheid ervaar. Ik moest het eerst zelf uitzoeken om het vervolgens te kunnen accepteren en begrijpen voordat ik het met anderen kon delen.”
Na verloop van tijd ontmoette hij Sander. Hij is 25 jaar en werkt als verkoopmedewerker bij een bakkerij. Tom straalt als hij over hem praat. ‘’Hij werkt graag mee op de boerderij en begrijpt dat ik door mijn werk niet altijd zomaar weg kan. Dat is fijn, ik heb namelijk altijd de zorg voor mijn koeien.’’
De opluchting van eerlijkheid
Toen Tom uiteindelijk het moment vond om zijn gevoelens bespreekbaar te maken, voelde dat als een enorme opluchting. Hij had inmiddels ook het geluk gevonden in de liefde. “Het leek in mijn hoofd altijd zoveel groter dan het eigenlijk was. Mijn ouders reageerden goed en zeiden: ‘Het maakt ons niets uit, zolang je maar gelukkig bent’.” Hoewel Tom niet uitgebreid met zijn ouders over zijn geaardheid sprak, vond hij dat ook niet nodig. “Dat past niet bij mij,’’ legt hij uit. “Het is zoals het is.’’ Zijn nuchtere aard blijft kenmerkend.
“Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Er zijn al genoeg vooroordelen over homo’s. Voor 95% zijn het gewone jongens zoals ik.”
Toch vindt deze jonge melkveehouder het belangrijk om open te zijn over wie hij is, juist in deze traditionele landbouwsector. “Ik loop er niet de hele dag mee te koop,” merkt hij op. ‘’Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg. Er zijn al genoeg vooroordelen over homo’s en alles wat daarbij komt kijken. Toch ben ik van mening dat daar weinig van waar is. Voor 95 procent zijn het gewone jongens zoals ik.”
Tom benadrukt dat het delen van je verhaal kan helpen. “Je bent echt niet de enige,” zegt hij. Het was voor hem een verademing om geen geheimen meer te hebben. De meeste reacties op zijn coming-out waren positief. “Natuurlijk zal er vast over gesproken zijn, maar eigenlijk is er weinig veranderd,” vertelt hij nuchter. “Het belangrijkste is dat we elkaar met respect behandelen. Niemand hoeft mij te accepteren, zolang we maar beleefd en respectvol met elkaar kunnen omgaan. Het is prima om verschillende meningen te hebben, zolang er wederzijds respect is.’’
Een boodschap voor anderen
Tom hoopt met zijn verhaal anderen te inspireren. “Ik weet dat er jongeren zijn die in dezelfde situatie zitten. Als ik één iemand kan laten voelen dat ze niet alleen zijn, dan is het de moeite waard.” Vooral in de agrarische sector is dit een onderwerp waar vaak niet open over gesproken wordt. In sommige gevallen speelt het geloof ook een rol, wat het nog wat ingewikkelder kan maken. Zelf is Tom voorzitter van de DAJK (Drents Agrarisch Jongeren Kontakt). Als het ter sprake komt vertelt hij eerlijk dat hij samenwoont met zijn vriend. “Maar ik loop er niet mee te koop,’’ merkt hij nogmaals op. Tom heeft geleerd waar hij zich comfortabel voelt om zijn verhaal te delen en waar niet.
“Neem iemand in vertrouwen, dat kan een wereld van verschil maken.”
Zijn advies aan anderen? Praat erover als je daar behoefte aan hebt. ‘’Neem iemand in vertrouwen. Dat kan een wereld van verschil maken.’’ Tom heeft zelf een aantal jaren geworsteld met zichzelf. ‘’In mijn hoofd maakte ik het steeds groter.’’ Pas achteraf ontdekte hij dat er verschillende platforms en initiatieven zijn die steun bieden. ‘’Zo is er bijvoorbeeld een platform voor (jonge) boeren en boerinnen, waar je terecht kunt met je vragen en je verhaal. Er worden zelfs regelmatig bijeenkomsten georganiseerd.’’ Hier kun je in een veilige omgeving jezelf zijn en je ervaringen delen.
Huisje, boompje, beestje
Tom heeft inmiddels samen met Sander zijn eigen huisje, boompje en beestje gecreëerd op de boerderij en maken samen toekomstplannen. Over tien jaar hoopt hij dat hij nog steeds melkveehouder is op deze plek, wellicht met een melkrobot om het werk wat te verlichten. “Maar het belangrijkste is dat we hier samen gelukkig zijn.’’
Herken je je in het verhaal van Tom? Praat erover met mensen in je direct omgeving, lotgenoten of neem contact op met TABOER. De medewerkers TABOER bieden een luisterend oor en helpen je graag verder.