Jos van Esch: ‘Als ik hier zit, voel ik me eigen top!’

Afgelopen jaar gooide Jos van Esch in Helvoirt het roer volledig om. Hij nam afscheid van zijn melkkoeien koeien en startte brandrode runderen. Een ingrijpend besluit dat hem ruimte gaf, in zijn hoofd en op zijn erf, voor nieuwe plannen.  Zoals het blotevoetenpad. In deze TABOER-zomerserie vertelt Jos waarom hij daarvan opbloeit.

Vanaf de picknicktafel kijkt Jos uit over een kleurrijke akkerrand en zijn grazende brandrode koeien. Zijn bedrijf grenst aan Nationaal Park De Loonse en Drunense Duinen, een levendig gebied waar wandelaars, fietsers en natuurliefhebbers langskomen. Jos begroet hen steevast enthousiast.

’s Ochtends rond zeven uur is hij hier al. “Dan hoor je het zachte gezoem van bijen,” vertelt hij. In hoek staat een insectenhotel dat hij zelf bouwde.  “En ’s avonds maak ik nog een rondje om de uitvliegende kerk- en steenuilen te zien.” Dat zijn momenten van puur geluk, juist in een tijd vol veranderingen. ‘’Als ik hier zit, voel ik me eigen top!’’

Boerderijwinkel ‘Ons Jos’

“Als ik hier ben, en het zachte gezoem van bijen hoor en uitkijk op mijn brandrode koeien, voel ik me eigen echt top!”

Op het erf van Jos zit ook de boerderijwinkel ‘Ons Jos’, gestart door zijn jongste dochter Laura. Zijn drie dochters, inmiddels 30, 29 en 27, bedenken de plannen. Jos voert ze met plezier uit.

De winkel ademt een authentieke sfeer met lage stalraampjes, oude gebinten en een toonbank gemaakt van kalverboxen, versierd met persoonlijke tekeningen die het familieverhaal vertellen. Klanten komen niet alleen voor de streekproducten, maar ook voor een praatje, een kop koffie aan de picknicktafel of gewoon om te genieten van de plek.

Nu Jos gestopt is met het melkvee, heeft hij een nieuwe missie: mensen, en vooral kinderen, laten zien waar hun eten vandaan komt. Tijdens zijn rondleidingen boeit hij jong en oud met zijn verhalen en humor. Zo vertelde hij een groepje kinderen dat hij ‘luie medewerkers’ had. Na wat zoeken ontdekten de kinderen twee varkens die al het voedselafval verwerkten. “Een perfecte manier om voedselverspilling tegen te gaan.”

In een deel van de oude ligboxenstal houdt hij een paar honderd kippen, die elke dag verse eieren leggen voor de winkel. Trots laat hij zien hoe ze buiten scharrelen tussen de bomen. “Bezoekers het echte verhaal laten ervaren, daar draait het om,’’ zegt Jos.  En speciaal voor kinderen, want daar heb ik altijd een zwak voor gehad.’’ Hij lacht: “Toen onze meiden klein waren, zaten er tijdens de lunch soms wel 7 oppasmeiden aan tafel.’’

Blotevoetenpad

Eén van de nieuwste toevoegingen is het blotevoetenpad. “Dat was natuurlijk een idee van onze dochters,” vertelt Jos. ‘’En ik heb het met natuurlijk aangelegd.” Nu lopen hier wekelijks kinderen met hun ouders, opa’s en oma’s op blote voeten door zand, water, boomstammen en modder. Het pad slingert door de speelweide, langs bloemenranden en de koeien, en nodigt uit om de natuur écht te voelen. “Prachtig!”